Cel ochrony 2: podstawy

Instalacje w przestrzeniach nad sufitami podwieszanymi

Jeśli korytarze są używane do prowadzenia wszystkich instalacji techniki budynku, często stosuje się podwieszane sufity przeciwpożarowe. Te sprawdzone pod kątem odporności na obciążenia pożarem od strony górnej i dolnej systemy ekranują istniejącą przestrzeń nad sufitem podwieszanym i mieszczące się w niej instalacje przed ogniem. W przypadku pożaru zainstalowanych kabli nadal można korzystać z dróg ewakuacyjnych i ratunkowych. Należy się jednak upewnić, że podwieszane sufity nie będą dodatkowo obciążane mechanicznie, np. przez spadające kable lub części systemu nośnego. Sufity przeciwpożarowe utrzymują przy tym pozycję przy ogniu występującym od dołu, co zapobiega rozprzestrzenianiu się ognia przez palne instalacje w kierunku wzdłużnym korytarza.

Sprawdzane są m.in.:

• kablowe systemy nośne do montażu ściennego i sufitowego
• obejmy zbiorcze do montażu ściennego i sufitowego
• klamry kablowe do montażu sufitowego
• nośniki stropowe do montażu sufitowego
• systemy linowe do zawieszania korytek kablowych

Wszystkie systemy składają się z reguły ze stali, ponieważ wymagane są materiały niepalne. Temu wymaganiu podlegają również kołki używane do mocowania.

Sprawdzane są następujące wymagania dla systemów dla sufitów podwieszanych w razie pożaru:

• wysokie obciążenia mechaniczne
• stabilność systemu układania
• odkształcenie systemu układania

Kontrole są przeprowadzane za pomocą jednolitej krzywej czasu/temperatury. Symulowany jest przez to w pełni rozwinięty pożar w przestrzeniach nad sufitami podwieszanymi. Czas odporności ogniowej jest w większości przypadków projektowany na 30 minut, w szczególnych przypadkach na 90 minut. Na podstawie wyników kontroli można opracować uwagi na temat praktycznego wykonania, np. zachowania odstępów do sufitu podwieszanego.

UWAGA: Sprawdzone systemy dla sufitów podwieszanych nie spełniają wymagań względem podtrzymania funkcji elektrycznych!

Instalacje w systemach podpodłogowych

W Niemczech dla środków technicznych ochrony przeciwpożarowej w systemach instalacji podpodłogowych obowiązuje dyrektywa wzorcowa o podłogach systemowych (M-SysBöR). Należy ją traktować jako uzupełnienie dyrektywy o instalacjach przewodzących; dotyczy ona przede wszystkim instalacji systemów podpodłogowych w drogach ewakuacyjnych i ratunkowych. Jednakże inne pomieszczenia w budynku także mogą podlegać wymogom ochrony przeciwpożarowej podłóg systemowych.

Podłogi systemowe są zatwierdzane przede wszystkim dla kluczowych klatek schodowych, w pomieszczeniach pomiędzy kluczowymi klatkami schodowymi a wyjściami na otwarte powietrze, a także dla kluczowych korytarzy i innych pomieszczeń. Zabrania się stosowania podłóg systemowych w ewakuacyjnych klatkach schodowych. Dyrektywa dotycząca podłóg systemowych rozróżnia podłogi techniczne i podniesione. Podczas gdy podłogi techniczne mają wylewaną warstwę nośną wykonaną z jastrychu z przestrzenią o maksymalnej wysokości wynoszącej 200 mm, podłogi podniesione są wykonane z prefabrykowanych płyt nośnych opartych na konstrukcji opartej o system podpór. W przypadku większości dróg ewakuacyjnych stosowane są podłogi wylewane. Jeśli na tych drogach systemy instalacji podpodłogowych wykorzystuje się do dostarczania energii elektrycznej, to kanały muszą spełniać określone wymagania. Dozwolone są tam tylko otwory rewizyjne.

Kontrole i certyfikaty użyteczności

Kanały przeciwpożarowe są sprawdzane przez niezależny Instytut Badań Materiałowych. Przewody elektryczne ulegają spaleniu wewnątrz kanału. Przez cały klasyfikowany zgodnie z normą kontrolną czas z systemu kanałów nie może się wydostawać ogień ani dym. Wyloty kablowe również są sprawdzane. W ten sposób potwierdza się, że obciążenie ogniowe skuteczne jest zamykane w kanale i kanał przeciwpożarowy zapewnia skuteczną ochronę dróg ewakuacyjnych i ratunkowych przed skutkami pożaru kabli. Kanały przeciwpożarowe do zastosowania w drogach ewakuacyjnych i ratunkowych są klasyfikowane w Niemczech zgodnie z normą DIN 4102 część 11 jako Kanały I. Są dostępne wersje od I30 – utrudniające zapłon, aż po I120 – wysoce odporne na ogień.

Pomoc przy doborze

W celu wyboru odpowiedniego systemu kanałów przeciwpożarowych należy najpierw odpowiedzieć na następujące pytania:

• Czy kanał ma zabezpieczać drogę ewakuacyjną przed skutkami pożaru kabli?
• Czy kanał musi chronić przewody istotnych dla bezpieczeństwa instalacji elektrycznych przed pożarem?
• Czy występują kable światłowodowe, które trzeba poprowadzić w sposób zabezpieczony przed pożarem?
• Czy układane przewody to przewody prądu stałego dla instalacji fotowoltaicznych?

Po określeniu spodziewanej objętości przewodów można dobrać wielkość kanału. Może być tu konieczne uwzględnienie dostępnej przestrzeni instalacyjnej: dla tego wyboru największe znaczenie ma stosunek wymiarów zewnętrznych do objętości. 90% kanałów przeciwpożarowych jest stosowanych w drogach ewakuacyjnych i ratunkowych. W ostatnich latach są one jednak również coraz częściej stosowane do ochrony kabli przed ogniem od zewnątrz.

Droga ewakuacyjna i ratunkowa

Ochrona przed skutkami pożaru kabli dla bezpiecznego korzystania z dróg ewakuacyjnych i ratunkowych

Podtrzymanie funkcji

Podtrzymywanie zasilania elektrycznego istotnych dla bezpieczeństwa instalacji w przypadku oddziaływania ognia z zewnątrz

Proste wyjaśnienia, kompleksowa ochrona. Nasze materiały szkoleniowe dokładnie wyjaśniają, o co chodzi w drugim celu ochrony.